woensdag 30 november 2011

De TatataTaal van Elio di Rupo

De TatataTaal van Elio di Rupo

Wat heeft TatataTaal gemeen met Elio di Rupo, de minister-president-van-België-to-be?
Ten minste dat hoopt deze voornoemde gast met het mooie eigenzinnige vlinderdasje vurig ware het niet dat deze Italiaanse Belg (in het voetspoor van die andere charmante en hoge ogen gooiende Italiaanse Belgen zoals Adamo en Rocco Granata) met de zachte stem en een schuchtere timide oogopslag à la Lady Diana op dit moment in schrikbarend toenemend tempo een exponentieel groeiend aantal obstakels langs de weg vindt. Een weg waarop zich steeds meer Belgische Vlaamssprekenden bevinden en niet alleen maar sneue en niet-tegen-hun-verlies-kunnende NVA’ers o.l.v. Bart de Wever, ooit winnaar van het alom bejubelde TV-programma “De Slimste Mens”.

Zelfs ik, positief als ik ben ingesteld (wie kent zichzelf werkelijk?) en om persoonlijke redenen al decennia lang weg uit het rijke Vlaanderen, had niet kunnen bevroeden dat Elio die na meer dan 530 dagen eindelijk toch nog, met een tussentijds uitstapje naar het buitenverblijf-herstel-kasteeltje van koning Albert, een begroting in elkaar gewrocht kreeg (dankzij de negatieve stimulans van Standard & Poor’s in de vorm van een plots verminderde AA-status)! Een soort Wonder van Lourdes maar dan op politiek vlak.
Zondag laatstleden dus zat ik met manlief (een Nederlander in het bezit van 25% Vlaams bloed) op de bank naar De Zevende Dag op de Vlaamse tv te kijken om e.e.a. van dit zeer vermakelijke politieke schouwspel te volgen. Er was een begroting tot stand gekomen na pakweg 17 uur non-stop onderhandelen van de 6 partijen en in de namiddag zou er een heuse persconferentie komen van Elio met zijn niet 7 maar 6 dwergen. Het “groene” dwergje in de vorm van de Vlaams en Franstalige Groenen waren van het podium afgevoerd, zij hadden hun nut bewezen en waren plots van de ene op de andere dag volstrekt overbodig.

Ja, die rustige trage formateur Elio op de gympen kan wel een verkeerde indruk wekken! Eerst heeft ie maar liefst een tergend en trager-dan-traag-tempo i.v.m. de vorming van een regering en dan, eensklaps, haalt ie uit en gooit in een dodelijke maar meedogenloze bliksemflits de Groenen netjes van zich af. Zowel Ecolo, de Franssprekende Groenen als de Vlaamse Groentjes. En zo verdween het groen dus uit de begroting en ook uit de regering. Bart de Wever had het in De Zevende Dag nog over de rotte rode kers op de rotte taart (heerlijk toch al die culinaire verwijzingen) waarmee hij de begroting bedoelde die Elio met zijn team (na de gang naar Canossa; lees Standard & Poor’s) toch nog voor elkaar had gekregen.
En toen kwam le-moment-suprême.  Elio en de 6 kwamen ’s middags na een inhaalslaapje niet overtuigend fris ogend, kond doen van hun in 17 uur-in-elkaar-geflanste-begroting in een heuse persconferentie. Ik pinkte bijna een traantje weg toen Elio de Belgen bedankte voor hun geduld. Maar dit gevoel werd al gauw overschaduwd door een stijgende verbazing over zijn abominabele Vlaams. Zowel qua taal als qua uitspraak. Onnavolgbaar. Een soort TatataTaal. Maar dan een foute. Volkomen fout…  en al helemaal niet passend bij een Belgische minister-president die volkomen tweetalig moet zijn. We hebben volgens de Engelsen al een “Europese Gollem” in de persoon van Herman van Rompuy, moet dit er dan nog bij?

Dit is meer dan een mens, een Vlaming in Nederland, kan verdragen…
Misschien zou Erik Van Muiswinkel eens wat meer Vlaamse gasten kunnen uitnodigen? Vlaams-Nederlandse TatataTaal kan alleen maar nog meer zinderen.
Waarmee ik niets wil afdoen aan het originele taalprogramma van TatataTaal, maar ook mijn Nederlandse eega aanschouwde deze grove verkrachting van het zoetgevooisde Vlaams met een waarlijk soort doodsverachting…


En nu, enkele dagen later zie ik tot mijn innige vreugde dat ik, getormenteerd als ik soms kan zijn, niet de enige ben. Halleluja! In “Pauw en Witteman” schijnt aftredend premier Yves Leterme gezegd te hebben “dat hij er nog niet zo zeker van was dat Elio, de minister-president-der-Belgen-to-be met dit taalgebrek niet in de problemen zou komen. Als u het mij vraagt zijn er maar 2 mogelijkheden.
Of Meneer Di Rupo is dyslectisch en dan heeft hij moeite met Elke Taal. Zoals dixit Van der Kwast, een Indiaas-Nederlandse-nu-in-Italië-levende-schrijver die ik graag mag lezen en die mij menig leuk uurtje heeft bezorgd (net als hij ben ik ook in het bezit van een dominante moeder, een Vlaamse). En dan zal het niet helpen of hij nu op de valreep alsnog, eindelijk eens Vlaams zal willen leren… Too late…

Bij de Guldensporenslag anno 1302 toen de Vlamingen wilden weten welk vlees zij in de kuip hadden en hun vijanden in de schemering hun strijdkreet “Scilt ende Vrient” (Schild en Vriend) lieten nazeggen hadden de Fransen ook geen tijd meer om een spoedcursusje Vlaams te volgen. Ze verraadden zichzelf via hun uitspraak met “Skield ende Vriend”…  Als de Italiaans-Waalse Di Rupo ook maar iets van de historie van de Vlamingen zou begrijpen, zou hij niet zo’n mager excuusje voor zijn kreupele Vlaams gebruiken. Hij had er geen tijd voor…  Dat kan… Tijdens de formatie zeker niet…  Maar wel tijd om zich met zijn sportieve jongensfiguur in zwembroek te laten fotograferen…? Mag hoor, maar waar ligt Elio-lief uw prioriteit dan?
Of Meneer Di Rupo is een Onbewuste. Taal doet iets met je. Als Germaniste hoef ik je dat niet te vertellen. Ook de Zwitserse filosoof-romanschrijver Peter Bieri (pseudoniem Pascal Mercier) zegt letterlijk ”Met het leren van een vreemde taal, leer je altijd een nieuwe levensmelodie”…  Zou het deze Vlaamse melodie zijn die onze waarde vriend Elio Di Rupo niet, never, nooit wil leren? Natuurlijk onbewust…

Zou Pascal Mercier (bestseller “Nachttrein naar Lissabon”) dan toch gelijk hebben met zijn idee dat taal vervreemdend werkt?
Is dat Het Geheim dat Di Rupo er werkelijk van weerhoudt om Vlaams te leren?


Tot slot: lees de column Espresso met Elio di Rupo van Ernest van der Kwast in de NRC.
Ik duw de beoogde premier ten slotte een kopje espresso in zijn handen. ‘Merci,’ zegt hij. ‘Avez-vous du sucré?’”
http://www.nrc.nl/vanderkwast/2011/11/29/espresso-met-elio-di-rupo/


Er is hierover ook nog een prachtige cartoon te vinden in De Gazet van Antwerpen. Sneeuwwitje, de 6 dwergen en de Prins… http://album.gva.be/foto/Cartoons/id345279-111128-canarypete-cartoon-1-jpg.aspx

zondag 20 november 2011

Deus ex machina en de euro

Deus ex machina en de euro

Er moet een oplossing komen. Voor de euro. Want anders… Ja, wat anders eigenlijk?

Dat konden ze ook niet zo goed zeggen behalve deze dreigtaal “dat het nog veel en veel erger zou worden”. Ook dat leggen ze niet uit, het blijft bij slogantaal en oneliners. Reclametaal. En wie zijn ze dan ook alweer? ZE zijn zij die lustig over elkaar heen buitelen, de doorluchtige en o zo idealistische heren en dames politici, bankiers, hoogleraar zus en economisch deskundige zo. Want de euro, het geesteskind van Europa dat in 2000 zo triomfantelijk boven de doopvont werd gehouden is dood-en-doodziek en op sterven na dood. Maar dat proberen alle politici en deskundigen van velerlei pluimage natuurlijk angstvallig te verdoezelen. Niet dat hun zalvende frases en hun omhaal van woorden het angstzweet van onder hun oksels kan verbergen.

Even terugblikken. Griekenland moest en zou gedresseerd worden (kwestie van een voorbeeld stellen voor de andere zwakke eurobroertjes die ook al op de achtergrond van het toneel opdoemden) en de ene PAPA 1 (Papandreou) werd door de andere PAPA 2 (Papadimos) vervangen, nadat ondeugende Papa 1 Europa nog bijna een hartverzakking bezorgde door een plotse democratische oprisping in de vorm van een heus volksreferendum. Paniek alom bij Merkel en Sarkozy. Nee, hun eendrachtige glimlach in verband met collega clown-dictator Berlusconi werd direct een verbeten trek. Papa 2 was een technocraat en goed voorbeeld doet navolgen want de Il Duce nummer 2 van Italië, die clown-dictator, is in een stroomversnelling afgevoerd, nog even napruttelend dat hij zich weer kandidaat zou stellen. Ja, vast hoor… Dat Silvio niet zoveel realiteitszin heeft wisten we al bij zijn blitzbezoekje n.a.v. de aardbeving in de Italiaanse stad L’Aquila. Ach, de getroffenen moesten het maar sportief opvatten en het als een leuke, unieke kampeervakantie zien. Zit wat in maar dan kan meneer Berlusconi himself het verraad van zijn politieke vrienden die hem in de rug gestoken hebben (zo voelde hij het aan althans), ook een soort privé aardbeving dus, toch ook ludiek opvatten...? Als een lang verdiende zonvakantie met ruimte voor nieuwe hobby’s zoals wild breien, of borduren (topacteur John Malkovich wordt hier heel blij van tussen de filmopnames door). Ik noem maar wat. Alleen voor het geval de bunga bunga party’s hem op de duur niet meer blijvend kunnen bevredigen of de zoveelste cosmetische ingreep. Er zijn er wel meer die niet van nature aanvoelen dat er een tijd is van “komen en van gaan”. Zoals Cruijff, het voetbalwonder. Alle lof voor zijn mooie passes op de grasmat. Echt. Maar hij weet van geen ophouden. Hij gaat naar eigen zeggen “altijd tot het gaatje” dus ook bij zijn geliefde (dat roepen ze allemaal) Ajax. Een Ajax, met commissarissen die voetbalgodheid Cruijff een mes in de rug steken. Net als bij Berlusconi in Rome. Brood en Spelen. Politiek en voetbal.

ZE hebben dus nog steeds geen oplossingen voor die vermaledijde euro, een besmette munt die hen de slaap ontneemt. Wel of niet terug naar de eigen munt of kiezen voor een goede euro in Noord-Europa (Neuro) of een slechte (Zeuro) in Zuid-Europa? Er zijn toch ook badbanks enzo?

Niemand weet een oplossing maar ze doen wel alsof want, ssssttt… ik zal een geheimpje vertellen… Het oude systeem, het oude geldsysteem is eigenlijk al ingestort, wereldwijd, in de Nieuwe Wereld en de Oude Wereld. ZE weten dat ook maar willen hun lucratieve baantjes niet kwijt. Nu niet. Nooit… Zei een deskundige gisteren nog laconiek dat een recessie niet meer is dan eb en vloed, vandaag heet dat bij een even deskundige geen recessie, maar zomaar een depressie. En dat is pas erg.

En hoe zeker zijn die vermeende schulden allemaal? Griekenland kreeg 50% weggestreept want er was, oeps, ergens een foutje in de berekening. Huh? Geld kan niet alleen verdampen, dat weten we intussen, maar kan schuld ook nep zijn? Het resultaat van spookfacturen of creatief boekhouden door de ECB enz. Zwart of creatief boekhouden door Europa? Ierland haalt intussen de schouders op en wil eerst de bewijzen zien. Lekker recalcitrant en niet zo dociel als op het Europese vasteland.

En België heeft nog steeds geen begroting en geen regering. Di Rupo’s rode frivole strikje steekt steeds meer af tegen zijn bleke gezicht. Want hij zou toch zooooo graag minister-president van België worden (al hakkelt hij slechts een handjevol Vlaams), maar dat kan niet als hij de pot-met-goud (mega bezuinigingen) niet gauw vindt. Misschien daarom die reuze “powernap” van zijn team? Deze 2-daagse powernap zou zondag eindigen om 15.00u maar loopt alweer uit naar 16.30u… en ik als Belg mag niet gebelgd zijn? En moet ik op deze zevende dag nog blijven geloven in een nieuwe regering (na minimaal 526 dagen). Sterker nog, in een regering met een begroting???

Een dutje van Elio Di Rupo op het toneel in afwachting van een deus-ex-machina. Een nieuwe munt wereldwijd met een prachtige afbeelding van bijvoorbeeld manneke-pis-in-goud? Met of zonder strikje?

Die Chinezen en Japanners (de sterke economieën) kunnen zich hier vast wel in vinden. Ze zijn nu al met hun camera’s en I-pods niet weg te slaan bij “ons-manneke”. Waar een klein land al niet groot in kan zijn.