De TatataTaal van Elio di Rupo

De TatataTaal van Elio di Rupo

Wat heeft TatataTaal gemeen met Elio di Rupo, de minister-president-van-België-to-be?

Ten minste dat hoopt deze voornoemde gast met het mooie eigenzinnige vlinderdasje vurig ware het niet dat deze Italiaanse Belg (in het voetspoor van die andere charmante en hoge ogen gooiende Italiaanse Belgen zoals Adamo en Rocco Granata) met de zachte stem en een schuchtere timide oogopslag à la Lady Diana op dit moment in schrikbarend toenemend tempo een exponentieel groeiend aantal obstakels langs de weg vindt. Een weg waarop zich steeds meer Belgische Vlaamssprekenden bevinden en niet alleen maar sneue en niet-tegen-hun-verlies-kunnende NVA’ers o.l.v. Bart de Wever, ooit winnaar van het alom bejubelde TV-programma “De Slimste Mens”.

Zelfs ik, positief als ik ben ingesteld (wie kent zichzelf werkelijk?) en om persoonlijke redenen al decennia lang weg uit het rijke Vlaanderen, had niet kunnen bevroeden dat Elio die na meer dan 530 dagen eindelijk toch nog, met een tussentijds uitstapje naar het buitenverblijf-herstel-kasteeltje van koning Albert, een begroting in elkaar gewrocht kreeg (dankzij de negatieve stimulans van Standard & Poor’s in de vorm van een plots verminderde AA-status)! Een soort Wonder van Lourdes maar dan op politiek vlak.

Zondag laatstleden dus zat ik met manlief (een Nederlander in het bezit van 25% Vlaams bloed) op de bank naar De Zevende Dag op de Vlaamse tv te kijken om e.e.a. van dit zeer vermakelijke politieke schouwspel te volgen. Er was een begroting tot stand gekomen na pakweg 17 uur non-stop onderhandelen van de 6 partijen en in de namiddag zou er een heuse persconferentie komen van Elio met zijn niet 7 maar 6 dwergen. Het “groene” dwergje in de vorm van de Vlaams en Franstalige Groenen waren van het podium afgevoerd, zij hadden hun nut bewezen en waren plots van de ene op de andere dag volstrekt overbodig.

Ja, die rustige trage formateur Elio op de gympen kan wel een verkeerde indruk wekken! Eerst heeft ie maar liefst een tergend en trager-dan-traag-tempo i.v.m. de vorming van een regering en dan, eensklaps, haalt ie uit en gooit in een dodelijke maar meedogenloze bliksemflits de Groenen netjes van zich af. Zowel Ecolo, de Franssprekende Groenen als de Vlaamse Groentjes. En zo verdween het groen dus uit de begroting en ook uit de regering. Bart de Wever had het in De Zevende Dag nog over de rotte rode kers op de rotte taart (heerlijk toch al die culinaire verwijzingen) waarmee hij de begroting bedoelde die Elio met zijn team (na de gang naar Canossa; lees Standard & Poor’s) toch nog voor elkaar had gekregen.

En toen kwam le-moment-suprême.  Elio en de 6 kwamen ’s middags na een inhaalslaapje niet overtuigend fris ogend, kond doen van hun in 17 uur-in-elkaar-geflanste-begroting in een heuse persconferentie. Ik pinkte bijna een traantje weg toen Elio de Belgen bedankte voor hun geduld. Maar dit gevoel werd al gauw overschaduwd door een stijgende verbazing over zijn abominabele Vlaams. Zowel qua taal als qua uitspraak. Onnavolgbaar. Een soort TatataTaal. Maar dan een foute. Volkomen fout…  en al helemaal niet passend bij een Belgische minister-president die volkomen tweetalig moet zijn. We hebben volgens de Engelsen al een “Europese Gollem” in de persoon van Herman van Rompuy, moet dit er dan nog bij?

Dit is meer dan een mens, een Vlaming in Nederland, kan verdragen…

Misschien zou Erik Van Muiswinkel eens wat meer Vlaamse gasten kunnen uitnodigen? Vlaams-Nederlandse TatataTaal kan alleen maar nog meer zinderen.
Waarmee ik niets wil afdoen aan het originele taalprogramma van TatataTaal, maar ook mijn Nederlandse eega aanschouwde deze grove verkrachting van het zoetgevooisde Vlaams met een waarlijk soort doodsverachting…

En nu, enkele dagen later zie ik tot mijn innige vreugde dat ik, getormenteerd als ik soms kan zijn, niet de enige ben. Halleluja! In “Pauw en Witteman” schijnt aftredend premier Yves Leterme gezegd te hebben “dat hij er nog niet zo zeker van was dat Elio, de minister-president-der-Belgen-to-be met dit taalgebrek niet in de problemen zou komen. Als u het mij vraagt zijn er maar 2 mogelijkheden.

Of Meneer Di Rupo is dyslectisch en dan heeft hij moeite met Elke Taal. Zoals dixit Van der Kwast, een Indiaas-Nederlandse-nu-in-Italië-levende-schrijver die ik graag mag lezen en die mij menig leuk uurtje heeft bezorgd (net als hij ben ik ook in het bezit van een dominante moeder, een Vlaamse). En dan zal het niet helpen of hij nu op de valreep alsnog, eindelijk eens Vlaams zal willen leren… Too late…

Bij de Guldensporenslag anno 1302 toen de Vlamingen wilden weten welk vlees zij in de kuip hadden en hun vijanden in de schemering hun strijdkreet “Scilt ende Vrient” (Schild en Vriend) lieten nazeggen hadden de Fransen ook geen tijd meer om een spoedcursusje Vlaams te volgen. Ze verraadden zichzelf via hun uitspraak met “Skield ende Vriend”…  Als de Italiaans-Waalse Di Rupo ook maar iets van de historie van de Vlamingen zou begrijpen, zou hij niet zo’n mager excuusje voor zijn kreupele Vlaams gebruiken. Hij had er geen tijd voor…  Dat kan… Tijdens de formatie zeker niet…  Maar wel tijd om zich met zijn sportieve jongensfiguur in zwembroek te laten fotograferen…? Mag hoor, maar waar ligt Elio-lief uw prioriteit dan?

Of Meneer Di Rupo is een Onbewuste. Taal doet iets met je. Als Germaniste hoef ik je dat niet te vertellen. Ook de Zwitserse filosoof-romanschrijver Peter Bieri (pseudoniem Pascal Mercier) zegt letterlijk ”Met het leren van een vreemde taal, leer je altijd een nieuwe levensmelodie”…  Zou het deze Vlaamse melodie zijn die onze waarde vriend Elio Di Rupo niet, never, nooit wil leren? Natuurlijk onbewust…

Zou Pascal Mercier (bestseller “Nachttrein naar Lissabon”) dan toch gelijk hebben met zijn idee dat taal vervreemdend werkt?

Is dat Het Geheim dat Di Rupo er werkelijk van weerhoudt om Vlaams te leren?

Tot slot: lees de column Espresso met Elio di Rupo van Ernest van der Kwast in de NRC.

“Ik duw de beoogde premier ten slotte een kopje espresso in zijn handen. ‘Merci,’ zegt hij. ‘Avez-vous du sucré?’”
http://www.nrc.nl/vanderkwast/2011/11/29/espresso-met-elio-di-rupo/

Er is hierover ook nog een prachtige cartoon te vinden in De Gazet van Antwerpen. Sneeuwwitje, de 6 dwergen en de Prins… http://album.gva.be/foto/Cartoons/id345279-111128-canarypete-cartoon-1-jpg.aspx

Deus ex machina en de euro

Deus ex machina en de euro

Er moet een oplossing komen. Voor de euro. Want anders… Ja, wat anders eigenlijk?

Dat konden ze ook niet zo goed zeggen behalve deze dreigtaal “dat het nog veel en veel erger zou worden”. Ook dat leggen ze niet uit, het blijft bij slogantaal en oneliners. Reclametaal. En wie zijn ze dan ook alweer? ZE zijn zij die lustig over elkaar heen buitelen, de doorluchtige en o zo idealistische heren en dames politici, bankiers, hoogleraar zus en economisch deskundige zo. Want de euro, het geesteskind van Europa dat in 2000 zo triomfantelijk boven de doopvont werd gehouden is dood-en-doodziek en op sterven na dood. Maar dat proberen alle politici en deskundigen van velerlei pluimage natuurlijk angstvallig te verdoezelen. Niet dat hun zalvende frases en hun omhaal van woorden het angstzweet van onder hun oksels kan verbergen.

Even terugblikken. Griekenland moest en zou gedresseerd worden (kwestie van een voorbeeld stellen voor de andere zwakke eurobroertjes die ook al op de achtergrond van het toneel opdoemden) en de ene PAPA 1 (Papandreou) werd door de andere PAPA 2 (Papadimos) vervangen, nadat ondeugende Papa 1 Europa nog bijna een hartverzakking bezorgde door een plotse democratische oprisping in de vorm van een heus volksreferendum. Paniek alom bij Merkel en Sarkozy. Nee, hun eendrachtige glimlach in verband met collega clown-dictator Berlusconi werd direct een verbeten trek. Papa 2 was een technocraat en goed voorbeeld doet navolgen want de Il Duce nummer 2 van Italië, die clown-dictator, is in een stroomversnelling afgevoerd, nog even napruttelend dat hij zich weer kandidaat zou stellen. Ja, vast hoor… Dat Silvio niet zoveel realiteitszin heeft wisten we al bij zijn blitzbezoekje n.a.v. de aardbeving in de Italiaanse stad L’Aquila. Ach, de getroffenen moesten het maar sportief opvatten en het als een leuke, unieke kampeervakantie zien. Zit wat in maar dan kan meneer Berlusconi himself het verraad van zijn politieke vrienden die hem in de rug gestoken hebben (zo voelde hij het aan althans), ook een soort privé aardbeving dus, toch ook ludiek opvatten...? Als een lang verdiende zonvakantie met ruimte voor nieuwe hobby’s zoals wild breien, of borduren (topacteur John Malkovich wordt hier heel blij van tussen de filmopnames door). Ik noem maar wat. Alleen voor het geval de bunga bunga party’s hem op de duur niet meer blijvend kunnen bevredigen of de zoveelste cosmetische ingreep. Er zijn er wel meer die niet van nature aanvoelen dat er een tijd is van “komen en van gaan”. Zoals Cruijff, het voetbalwonder. Alle lof voor zijn mooie passes op de grasmat. Echt. Maar hij weet van geen ophouden. Hij gaat naar eigen zeggen “altijd tot het gaatje” dus ook bij zijn geliefde (dat roepen ze allemaal) Ajax. Een Ajax, met commissarissen die voetbalgodheid Cruijff een mes in de rug steken. Net als bij Berlusconi in Rome. Brood en Spelen. Politiek en voetbal.

ZE hebben dus nog steeds geen oplossingen voor die vermaledijde euro, een besmette munt die hen de slaap ontneemt. Wel of niet terug naar de eigen munt of kiezen voor een goede euro in Noord-Europa (Neuro) of een slechte (Zeuro) in Zuid-Europa? Er zijn toch ook badbanks enzo?

Niemand weet een oplossing maar ze doen wel alsof want, ssssttt… ik zal een geheimpje vertellen… Het oude systeem, het oude geldsysteem is eigenlijk al ingestort, wereldwijd, in de Nieuwe Wereld en de Oude Wereld. ZE weten dat ook maar willen hun lucratieve baantjes niet kwijt. Nu niet. Nooit… Zei een deskundige gisteren nog laconiek dat een recessie niet meer is dan eb en vloed, vandaag heet dat bij een even deskundige geen recessie, maar zomaar een depressie. En dat is pas erg.

En hoe zeker zijn die vermeende schulden allemaal? Griekenland kreeg 50% weggestreept want er was, oeps, ergens een foutje in de berekening. Huh? Geld kan niet alleen verdampen, dat weten we intussen, maar kan schuld ook nep zijn? Het resultaat van spookfacturen of creatief boekhouden door de ECB enz. Zwart of creatief boekhouden door Europa? Ierland haalt intussen de schouders op en wil eerst de bewijzen zien. Lekker recalcitrant en niet zo dociel als op het Europese vasteland.

En België heeft nog steeds geen begroting en geen regering. Di Rupo’s rode frivole strikje steekt steeds meer af tegen zijn bleke gezicht. Want hij zou toch zooooo graag minister-president van België worden (al hakkelt hij slechts een handjevol Vlaams), maar dat kan niet als hij de pot-met-goud (mega bezuinigingen) niet gauw vindt. Misschien daarom die reuze “powernap” van zijn team? Deze 2-daagse powernap zou zondag eindigen om 15.00u maar loopt alweer uit naar 16.30u… en ik als Belg mag niet gebelgd zijn? En moet ik op deze zevende dag nog blijven geloven in een nieuwe regering (na minimaal 526 dagen). Sterker nog, in een regering met een begroting???

Een dutje van Elio Di Rupo op het toneel in afwachting van een deus-ex-machina. Een nieuwe munt wereldwijd met een prachtige afbeelding van bijvoorbeeld manneke-pis-in-goud? Met of zonder strikje?

Die Chinezen en Japanners (de sterke economieën) kunnen zich hier vast wel in vinden. Ze zijn nu al met hun camera’s en I-pods niet weg te slaan bij “ons-manneke”. Waar een klein land al niet groot in kan zijn.

Mauro en de hoge Muur van het CDA

Mauro… “Wie kent hem niet? Sinterklaas, Sinterklaas en natuurlijk Zwarte Piet…?” zoals in de song van Henk Westbroek... Zoals elk jaar komen de CDA-ers tijdens de herfstvakantie weer eens bijeen in het Hart van Nederland om wat met elkaar te keuvelen, en deze zwaar in het slop geraakte partij heeft alweer een nieuw prangend probleem op zijn bordje dat u en ik slim en alert als we zijn wel hebben zien aankomen. De CDA-ers zelf met hun roze bril op natuurlijk niet, deze m.u.v. onze immer dappere dissidenten Ferrier en Koppejan, de enige twee CDA-Musketiers. Dat moet gezegd. Gisteren probeerde Mirjam Sterk een stemming in de Tweede Kamer te forceren maar Sterk bleek gelukkig toch niet zo sterk.

Terug naar Utrecht dus. Het politieke dier in ons dat de zaterdagboodschappen even laat staan zit achter haar PC en volgt het gekeuvel live op het blog zodat er “geen jota of letter” (ja, ik ken de Bijbel) verloren gaat. Wat blijkt? 85% van de CDA-ers wil dat Mauro in dit waterig landje mag blijven!

En terecht! Mijn hart maakte gelijk een vreugdesprongetje bij dit nieuws want ik dacht dat de waterige harten van de groene CDA-ers een stuk ijziger waren. Een meevaller zo midden op de dag. De klok heeft net twaalf geslagen…

Maar wat doet het CDA? Het legt deze uitslag schaamteloos naast zich neer en blijft eensgezind achter Leers staan die zijn voet al in de lucht heeft om Mauro liefst vandaag nog het land uit te schoppen. Zonder tussenstop linea recta naar het zonnige Angola. Dat is nog eens STERK. Nog sterker is het feit dat er voor Angola nog steeds een 100% negatief reisadvies geldt. Rara, hoe kan dit? Voor het CDA kan heel wat want ze zeveren er lustig op los en buitelen in haast over elkaar heen om hun standpunt (vierkant achter Leers blijven staan!) te verkondigen. Met gespleten tong. In één zin zeggen ze “moedige mensen als Mauro nodig te hebben voor de Nederlandse maatschappij” en één seconde later “moet Mauro weg”. Hun debiele gezwam en gezever over de voorbeeldfunctie (Nederland zou onder de voet gelopen worden door andere kind-asielzoekers) van Mauro vermoeit mij uitermate. Je zou er een Chronisch Vermoeidheids Syndroom van krijgen. Het CDA congres heeft zonet de “dappere” uitspraak gedaan dat er in de toekomst (!) een humaner asielbeleid voor jongeren ZAL komen. Dus NU zeker niet voor Mauro; die krijgt de Zwarte Piet.

Sinterklaas Minister Leers wil dus de ruimte die hij wel degelijk heeft om Mauro binnenboord van de Nederlandse maatschappij te houden, willens en wetens niet gebruiken en daar is maar één reden voor; en wel om de gedoogregering, dat zieke gedrocht, te redden. En Mauro wordt hiervoor geslacht, door de CDA-ers. Oòk door die 85%. Als ze ook maar een beetje lef hadden, zouden ze nu stante pede hun lidmaatschap moeten opzeggen want dat zogezegd humanere beleid zal er nooit komen.

Tijd voor een Canon van het leven van Leers. Leers nam zelf de ruimte om voor zichzelf en zijn warme gezinnetje illegaal een vakantiehuisje in Bulgarije te laten bouwen. Toch niet vergeten zeker? Als dank kreeg hij van zijn CDA-makkertjes met hun warme harten volop de ruimte voor dit lastige lucratieve baantje, wel met de hete adem van Wilders constant in zijn nek. Dit deed iets met hem. Zijn hart werd een beetje koud, de periode dat hij nog wel eens zijn hart liet spreken voor een intelligent VWO-asielzoekertje is afgelopen.

De bleke Leers (de Sinterklaas met de zachte G…) geeft nu zelf Mauro de MBO-er “de ruimte” en stuurt hem permanent op vakantie naar de zon, naar Angola… naar de eeuwige jachtvelden... HardLEERS of niet?

“Er zijn teveel mensen, er zijn teveel woorden” zingt Stef Bos. Teveel CDA-ers zonder de C. Woorden zonder hart. Een CDA waarvan de C spoorloos is verdwenen. Resteert: DA of te wel: DOOD APPÈL

Vertellinkje De Bank en de Oude Sok

Heel wat bankjes zijn niet meer zo sterk, de laatste jaren vallen er heel wat om en niet alleen de oudjes zoals Lehman Brothers. Sinds 2008 zijn ze allemaal druk bezig met recht krabbelen al dan niet met de gepaste krukken, staatskrukken wel te verstaan. Vadertje Staat, ook de Nederlandse en de Belgische dus, boog zich met ontferming over de zielige bankjes en was tot en met geroerd. Dat hadden ze echt niet verdiend ook al wist de regering heel heel diep van binnen eigenlijk wel dat die banken met kleine en grote B er lustig op los gokten door de spaarcentjes van die naïeve, brave en gehoorzame burgermensjes lekker te verkwanselen via hedge funds, derivaten en meer van dat zogenaamde “fraais”. En daar hadden ze natuurlijk geen toestemming voor gevraagd aan u en ik. Zo slim waren ze wel.

Tot 2008 dacht de brave goegemeente dat de financiële experts het wel wisten, in ieder geval stukken beter dan zijzelf. Ach, wat een aandoenlijke naïviteit! De banken en bankjes murmelden een heel heel klein beetje sorry maar zeer zeer zwakjes. Maar toch, de hardwerkende Nederlander en Belg (vooral Vlaming) liet een diepe zucht en streek weer eens met zijn hand over zijn hart. Zo beroerd zijn we ook niet in De Lage Landen. Kom op, de beuk erin en schouders eronder.

Maar wat bleek? De banken inden gretig het reddings geld van de regering (ons eigen geld natuurlijk) en verzonnen er tig mooie verhaaltjes omheen om de gealarmeerde burger weer in slaap te wiegen. En ik moet het ze nageven, het scheen bijna te lukken, zeker met dat verhaaltje over een controleorgaan, Moody's of zo dat af en toe het vingertje mag heffen en de triple A-rating van grote broer Amerika mag neerhalen. En dit alles om te verhinderen dat de Nederlander, de Vlaming en de Yankee weer zijn toevlucht neemt tot zijn “ouwe sok” en daarin zijn geld opbergt. Dat soort gedrag kan natuurlijk in de verste verte niet getolereerd worden door jouw of mijn bank(je). Europa kreunt en steunt, krijgt de eurozone maar niet op orde, Griekenland draait ons de nek om, en het eens zo Machtige en Opgelapte Dexia van het-al-meer-dan-een-jaar-zonder-regering-zijnde-en-uiteenvallende België stort ineen en iedereen, Vlaming, Waal en BHV’er slaat eendrachtig de hand voor de mond bij dit nog grotere leed. De eerdere operatie op patiënt Dexia van 2008 is ineens, zomaar helemaal mislukt. En we zagen het in 2011 weer niet aankomen. Merde en miljaar... hoe is het mogelijk? Stelletje prutsers zijn het daar! Dexia, de regering die geen regering is, allemaal. En wij maar braaf onze centjes ernaartoe blijven brengen. Zoals ZE zegden. De Bestuurders. Vooral uw geld niet thuis in een Ouwe Sok stoppen!

Het aller... aller-ergste wat ge kunt doen! Gezever van de bovenste plank. Dexia valt uiteen in een goede bank en een slechte. O, dat laatste mag ook niet meer gezegd worden. Wij stonden erbij en keken ernaar. Naar deze deja-vu. Gedaan, afgelopen, basta. Geen geld meer naar die Dekselse Dexia. Geen geld meer naar die Dekselse Bestuurders van Dexia die, ik verzin het echt niet, nog zo brutaal waren om als excuus aan te voeren dat ze een beetje naïef waren geweest…???

Die Ouwe Sok ligt al klaar! Weet je waar die Dekselse Dexia  het geld van de Brusselaar, de Hallenaar, de Vilvoordenaar en de Antwerpenaar aan spendeert? Aan dure overnachtingen van haar Franse CEO van 545 euro per nacht in tophotel Amigo in Brussel.

Al 3 jaar lang! Niet alleen in Chicago worden “gangsters” en “banksters” in één adem genoemd. Tijd voor Occupy Wall Street in De Lage Landen!

Eerste of laatste feestje van de eeuw?

Eerste of laatste feestje van de eeuw?

Vandaag gaat het dan echt gebeuren, het eerste Koninklijke Huwelijk van de 21^ste eeuw. Het Britse koningshuis glimt vast van trots met deze super primeur van de eeuw. De Queen en haar familie kunnen inderdaad wel een flinke portie aan “good vibrations” gebruiken want de tot op deze dag omstreden dood van de verlegen en ongekunstelde Lady Di heeft bij zelfs bij de meest fervente Britse royalty-lovers  het schaamrood op de wangen nog steeds niet weggetoverd. Misschien dat de Queen daarom haar geliefde Buckingham Palace tijdens de feestelijkheden na de huwelijksvoltrekking voortijdig ontvlucht? Een vileine opmerking van mijn kant maar ik heb nu eenmaal een levendige fantasie. Mijn hersenen beginnen al te verweken na een kleine week media-bombardement over Will en Kate.

Tijd voor feest dus! Geen gezeur! Vergeet even al die aardbevingen en de tsunami  in Japan, de tornado’s in de Verenigde Staten, de gewelddaden in de Arabische oliestaten. Het leven is weer een sprookje. De burger is toe aan een time-out en zit van 11.00 tot 15.00 uur voor de TV (ruim 2 miljard verwachte kijkers!),  die het vandaag wint van de social media. Weg met die Australische fysica Helen Caldicott die beweert dat Fukushima vele, vele keren erger is dan Tsjernobyl. Geen tijd voor internet, gamen, twitteren en wat dies meer. De rijken en edelen der aarde gaan vandaag uit hun bol en masseren en bewonderen elkaar overvloedig. Buckingham Palace is the “place-to-be”. Shakespeare’s gevleugelde woorden “to  be or not to be that’s the question”, blijven actueel, alle groten-der-aarde weten dat je om iets te zijn, DAAR  moet wezen.

Het volk mag langs de zijlijn toekijken. Het leeft mee, is ontroerd, bewondert en gelooft weer voor één dag in de liefde met een hoofdletter L en in Vrijheid, Gelijkheid en Broederlijkheid. Alleen de Nederlanders blijven wat langer in de roes, zij glijden naadloos Koninginnedag in. De oranje tompouce is al ingeslagen en de Belgische politie komt voor versterking zorgen. En Will en Kate mogen hun huwelijk consumeren in de Belgische suite van het paleis, genaamd naar koning Leopold I van België, de oom van Koningin Victoria. Zelfs George W. Bush en Poetin hebben hier hun moede hoofd mogen neerleggen. Een vruchtbare kamer, want prins Andrew zag hier het levenslicht.

Nog even een cijfertje. Het huwelijk van Di en Charles kostte maar 30 miljoen pond, dat van W & K vast meer.  Maar de burger tast maar wat graag in de buidel. Nu maar hopen dat Kate, die straks geen burgermeisje meer is, nog wèl lang en gelukkig zal leven.

Ik proost alvast op alle koningshuizen, ook op Koningin Beatrix hier en op Prins Laurent van België. Zou dit “enfant terrible” op de gastenlijst voorkomen? En de 12-jarige nieuwe maharadja van Jaipin? Dat ze elkaar tijdens het champagne drinken, bij de gezellige Koninklijke Smalltalk en het bewonderen van elkaars jurkjes mogen herinneren aan iets als “noblesse oblige”…

I sincerely do hope so...

Rebel Up Soundclash - Koninginnedag 2011

Het einde van België?

Het Einde Van België?

26 april nadert onheilspellend.  “Nou en…?”  Hé, kalm aan, eerst het opdringerige geel van de Paasdagen verwerken.  Toch is het ditmaal waar. Wat dan? Dat België mogelijk opgedoekt wordt. Finito.

Luister goed. Dit is een geheel nieuwe situatie. Ja ja, België stond al eens te koop op internet, ze houden daar wel van een grap op zijn tijd (kijk maar naar de wildgroei  van programma’s als Benidorm Bastards en De Kazakkendraaiers) maar nu is het menens, zo menens dat ze er een film van willen maken.

Wie zijn ze? Twee Nederlanders die in België zijn opgegroeid maar (onbewust) voor de grote opdoeking naar Holland ontsnapt zijn, wippen op 26 april a.s. de grens weer over naar Belgenland met hun busje, camera in de aanslag. www.heteindevanbelgie.be

 Op deze heuglijke dag zit België al 1 jaar lang zonder regering. Waar een klein land al niet groot in kan zijn.

De wereld is volop in beweging,  kijk maar naar de Arabische lente, de verschuiving van de tektonische platen in Japan, alles komt los, alles stroomt.

De bewegingen van de planeten voor het jaar 2011 zijn ronduit fascinerend. Kijk maar eens op www.inzichten.com  dan gaat er misschien een lichtje bij je op. En daar alles met alles te maken heeft in het universum, is ook dit zakdoek kleine landje België ondanks het schuimend bier ook onderhevig aan die invloed.

De rebelse natuur van Belgen of Vlamingen is al lang bekend maar wordt nu nog meer aangewakkerd door het gesternte. Uranus gooit roet in het eten …

En als het goed is zullen Niels en Sabine op hun tocht die rebelse onderstroom wel tegenkomen.  Als ze Brussel  aandoen zou  ik eens een bezoekje plegen aan een Rebel-Up  clash party (kan ook in Amsterdam trouwens) om te chillen bij helende diasporic underground music www.rebelup.org

En of België ten einde loopt?  Dat vertelt het witte doek straks.

Maar… ”ze dronken een glas, deden een plas en alles bleef zoals het was.”

Santé!

De Ideale Man en Zingen

De Ideale Man en Zingen

Vorige week zaterdag zat ik weer eens met mijn oor tegen de radio geplakt en ik werd zo vroeg op de dag al gewekt door de zoetgevooisde stem van Bart Peeters om het programma "Spijkers met Koppen" muzikaal te omlijsten.

Ik natuurlijk spijt als haren op mijn hoofd dat ik op dat eigenste moment niet in café Florin in Utrecht zat terwijl ik mij als onvervalste Antwerpse-in-Nederland-wonende-Belgische meer dan graag in Hollandse kroegen bevind.

Een loffelijke gewoonte…

Tijdens het aardige interviewtje vertelde Bart giechelend (de combi Bart Peeters en Dolf Janssen is best lekker) hoe zijn nieuwe boreling, d.w.z. zijn recentste CD "De Ideale Man" aan die naam was gekomen. In een of ander Belgisch TV programma kwam hij er zelf als “ideale man” uit. Ja ja, ‘t is waar.

Maar lachebek Bart kon daar met zijn beruchte opgewektheid echt niet mee zitten. Hij was trouwens zelf een gat uit de lucht gevallen begreep ik.

Het thuisfront met o.a. moeder-de-vrouw-kekke-Anneke en een viertal kinderen (waaronder puberdochters, o la la) lagen slap van de lach om redenen die ik hier niet kan beoordelen.

Al zou ik graag. Laat ik me maar inhouden.

Dat zal me daar een thuiskomst geweest zijn! Ik had wel een vlieg willen zijn. Weer spijt.

Ik moet daar toch eens wat aan gaan doen, aan dat van-alles-missen.

Maar wist u al dat...ons aller Bart, de Bezige Vlaamse Bij en tevens Hollandse TV-coryfee, in zijn goddelijke wijsheid besloten heeft om zich vooral op zijn muziek te richten?

Keitof. Slim baasje.

Voorlopig heeft hij daar samen met zijn band in België al 3 MIA'S, muzikale prijzen, voor in de wacht gesleept met zijn fluwelen keeltje.

Maar ja, sommigen vinden dat ik nogal in mijn eigen universum leef…

Ik niet.

Al luisterend zag ik mij opeens omringd door allerhande zingende insecten en sprinkhanen die de mooiste geluiden produceerden.

Niet altijd belangeloos want dikwijls willen ze er gewoon ordinair een vrouwtje mee lokken. Moet kunnen.

Of ze waarschuwen elkaar voor gevaar. En daarvoor hebben ze een heel arsenaal aan beweginkjes met hun lijf, zoals het achterlijf laten zoemen.

Ze zingen wel vooral in de warme landen, die fameuze sprinkhanen en krekels. Ze schijnen ook in Nederland te zitten, maar of ze zingen? En of ze te horen zijn?

Nederlanders zijn zelf een nogal luidruchtig volkje, die overstemmen al gauw de boel.

De zingende insecten (die soms als een Marsmannetje klinken), zijn ook nog eens te eten. Mjam mjam.

(Jaaaaa, een 98% van de wereldbevolking voorziet zo in zijn proteïnen) en eeeerg lekker.

Ik ben nog geen ervaringsdeskundige, maar kan het worden.

Afijn, ik moet gauw naar het Natuurmuseum in Nijmegen voor de "Singing Insects Exhibition" uit Taiwan. Wel vóór 22 mei.

Ik zou wel eens willen weten of het er in huize Peeters nog gestoven heeft toen vader Bart thuiskwam n.a.v. zijn uitverkiezing als Ideale Man. Ik zie het al voor me.

Moeder Anneke en kroost al helemaal opgeladen intussen. En of Bart om het goed te maken (plezante kant van ruzie maken) nog even met zijn achterlijf gezoemd heeft...

Maar ik verlies me weer.

Wat ik nog wel even kwijt wil, is het volgende, dus knoop het rap in uw oren…

Weest blij en verheugt u want op 15 april doet deze Vlaamse icoon met zijn superband het vernieuwde DeLaMar theater in Amsterdam aan!

Laat u onderdompelen in een muzikale reis-om-de-wereld met o.a. prachtige unieke wereldmuziek en dit in onze allermooiste Vlaamse taal; de-taal-der-talen…

Sam & Sam

Sam & Sam

Belgie zit dan wel zonder regering en dat record werd met het nodige
rijkvloeiend Belgisch bier (met-of-zonder-waterzooi) in Gent gevierd.

Nederland heeft dan op zijn beurt zijn eerste 62-jarige oh zo gezonde en fitter-dan-fitte zwangere vrouw. Dat nieuwe wereldburgertje laat nog 9 maanden op zich wachten maar Belgie heeft al een nieuw staatsburgertje uit Oekraïne. Even uit de doeken doen...

Sam is het product van draagmoederschap en adoptie. De ouders van Sammetje zijn homofiel en hadden een sterke kinderwens. De rest kan je raden. Een van de a.s. vaders (de andere is meevader) benaderde een zeer lieve draagmoeder en van het een kwam het ander.
Alles kits dus. Alleen: de draagmoeder is Oekraïens en Sam-de-wolk-van-een-baby moet nu "ajaj" naar Belgie getransporteerd worden. Adoptie dus. En dat kon niet. Volgens de wet...
Dus Sam huilt 2 jaar lang zijn longetjes uit zijn lijf in een arm Oekraïens weeshuis.

Draagmoederschap is een schone zaak en adoptie ook als het op de natuurlijke manier niet lukt. Echt. Maar feit is dat de vruchtbaarheid van de bevolking in de kapitalistische landen schrikbarend daalt, zowel van mannetje als van vrouwtje. Het sperma is te zwak en het eicelletje te oud! Ze bakkeleien nog of het milieu er voor iets tussenzit of de "lifestyle". De carriere ging immers voor en de het-leven-is-maakbaar-mantra voor de knip-en-plakgeneratie een blind geloof.
En dan tikt die reuze biologisch klok ook nog eens onverbiddelijk door...

Maar ik dwaal af. Ik geloof echt wel dat de twee vaders-in-spe een warm en liefdevol nestje voor hun kindje wilden creëren. Maar is het niet echt wrang dat Sammetje letterlijk het kind van de rekening is doordat zijn a.s. ouders deze rare constructie hebben bedacht? En daarbij te slordig te werk gingen...

Hoe kwamen ze hierop? Of komt het door die mythe van een "eigen-kind-is-toch-beter"?
Dus dan doen we wat van beide. Een beetje van dit en een beetje van dat.
Lekkere mix. Ik snap het niet. Liefde is toch liefde?
En dan denk ik aan die andere Sam, grote Sam. Sam Galesloot die op Nieuwjaar overleden is en bruiste van leven ondanks zijn handicaps. Sam die niet stierf tegen de verwachting van de dokters in. De moeder had een natuurlijke zwangerschap. En overtrof zichzelf samen met haar man toen de zwaarte van de handicaps al snel overduidelijk werd. Sam die niet stierf tegen alle verwachtingen in. Sam met zijn humor. Sam die sterke geest. Een toonbeeld van moed en gedrevenheid.
Morgen zet Sammetje na 2 verloren jaren voet op Belgische bodem en dan kan hij in een warm bedje slapen nadat zijn beide vaders een verhaaltje voorlezen en zingen. En misschien heeft hij straks ook 230 stukken speelgoed zoals de meeste Belgische kids. En dat mag.
Maar er is een kans dat hij erachter komt dat zijn leven niet direct als een sprookje begonnen is. Misschien hoort hij ooit als puber toevaliig het liedje van Ramses Shaffy "Hoog Sammie kijk omhoog Sammie want daar is de blauwe lucht".
En als het al eens tegenzit zingt hij het mee.
Net als Sam Galesloot.

Arabische Lente...

Arabische Lente...
De temperaturen zitten aardig in de lift want de thermometer spurt de laatste week steeds naar een lekkere 9 graden.
Overdag natuurlijk. En in dit deel van het land. In het Noorden zijn ze nog niet zover. Daar rouwen ze nog een beetje omdat ze de elfstedentocht dit jaar weer op hun buik kunnen schrijven. Sneu toch?Feit is dat de lente 3 weken vroeger begonnen is dan gebruikelijk. Dat vertelt de natuur. Er schijnt een raar weerpatroon te heersen en ons aller KNMI weet hier niet zo goed raad mee. Dus aan lange termijnverwachtingen wagen ze zich niet.
Maar goed. Er zit toch iets vreemds in de lucht. Vanwaar die Arabische lente anders?

Had het  met winden te maken, het woestijnzand, of de sfinxen wie zal het zeggen? Na  30 jaar kregen de Egyptenaren ineens de Geest en wipten met behulp van facebook Old Moebarak na 3 weken uit het zadel. En iedereen leefde mee. Ik wist niet dat er hier zovele leuke Egyptenaren woonden.

Ja, als je ook van 2 euro per dag moet rondkomen zeg, terwijl die gast zelf 70 miljoenen of miljarden in koelen bloede eerst van hen gejat heeft. Dat geld ligt nu lekker op te warmen in een of andere Zwitserse kluis waarschijnlijk naast die van Ben Ali of Momar Ghadaffi. Intussen zouden deze tegoeden bevroren zijn door de Westerse gemeenschap (die wel erg weinig commentaar gaf die 3 weken).

Algerije, Tunesie, Yemen, Bahrein, Jordanië, Marokko en Libië hebben intussen ook last van deze Arabische lentekriebels.
De Egyptenaren zijn weer aan het werk en de pyramiden staan nog recht.De toerist is blij. En ja, er is nog tijd zat om een zomervakantie te boeken, alleen zal de vroegboekkorting er niet meer inzitten. Arm Nederland.

Rood Busje

Moerdijk wakkerkrantje deeltje 2


Er werd een vreemd rood busje gesignaleerd in Moerdijk afgelopen week. Jaaaaa...., de heren en dames politici gunden zichzelf nu al een uitstapje want dat suffe Den Haag is ook niet bepaald geestverruimend.
Of terugdenkend aan de opvatting van de weergaloze schrijver en polemist Hans Magnus Enzensberger (nog steeds een slijpsteen voor mijn geest!) dat je politicus wordt bij gebrek aan beter, dat wil zeggen: je hoeft er eigenlijk niets voor te kunnen...
Zeker niet nadenken uit jezelf. Praten zonder iets te zeggen, dat is de kunst. Of overbodige adviezen geven tijdens de brand zoals van "deuren en ramen sluiten". Geniaal hoor. Dat had de burger zelf niet kunnen bedenken hoor.


Ze kwamen dus kijken in dat mooie rode busje van hen maar bleven er na aankomst als vissen in een aquarium inzitten.
Ik moet aannemen dat mevrouw Edith Schippers en Co zich vermanden en dapper door hun beslagen raampjes tuurden naar het terrein waar de ramp zich voltrokken had.

Al is dat ook niet geheel zeker...Ik ben nu eenmaal een optimist van het eerste uur maar heb toch een brandende vraag...

Waarom kwam ze er nou niet gewoon uit? Zoals een normaal mens zou doen? Durfde ze niet omdat haar haar niet goed zat (sommige kapsels kunnen niet tegen regen), was zij wagenziek of durfde ze gewoon niet als eerste?Zij is toch de kersverse minister van Volksgezondheid? Had ze last van koudwatervrees of zo? Of zat ze nog met die dioxine-eieren in haar maag?

En die anderen kwamen ook al niet naar buiten...Vreemd. Geen beweging in te krijgen.

Wachten ze misschien op een magisch teken van een Belangrijk Iemand (een Spindoctor of zo?).

Niemand, maar dan ook niemand wilde voet aan wal zetten of op de Moerdijkse bodem.


Het was weliswaar een mooi stilleven, politici die kwamen en toen keken en keken en wegreden. Zomaar. Zonder een woord. Moerdijk keek ook naar de bus en en niemand van hen zwaaide. En later keek ook heel Nederland toe via zijn eigen kijkkast. Ook naar de excuses later deze week van Ivo Opstelten die het beeld betreurt dat hij en Edith Schipper gecreëerd hebben door als regelrechte angsthazen niet naar buiten te durven komen...

Dit  beeld kan niet zomaar "gedeleted" worden.

Het lijkt me sterk dat de overheid genoeg heeft aan 150 karakters om via Twitter (het edele voorbeeld van Marc Rutte volgend) even populair en geliefd te worden als bijvoorbeeld de New Kids.

Ik zeg maar wat.
Anne

Foto's Ness

De foto's op dit blog zijn van de hand van Vanessa Verbeiren (Ness) uit Brussel, de vormgeefster die ons team van Klare Heldere Taal al een tijd versterkt. http://www.klarehelderetaal.blogspot.com/

Moerdijk wakkerkrantje

Nadat het sein brand meester was afgegeven en de hitte van de brand
gesmoord werd door de regen (ineens gingen de hemelsluizen open!)
neemt de verontwaardiging van de Moerdijkers gestaag toe.
En daar hebben ze alle reden toe.

Om te beginnen was de informatievoorziening op de dag van de ramp
van de overheid op zijn zachtst gezegd miniem.
Het beeld dat de bevolking heeft over de laksheid en traagheid van het
overheidsapparaat zal in 2011 helaas ook niet bijgesteld worden.


De overheid staat eens te meer in zijn hemd en werd met vlag en wimpel
qua informatievoorziening voorbijgestoken door de twitterende New Kids
die via hun "grote vuurbal jonguh" Nederland bliksemsnel in no time op
de hoogte bracht.

De Moerdijkers zelf reageerden spontaan met kreten als "wij hebben
hier al lang voor gewaarschuwd, het moest eens gebeuren" en ze
kregen helaas gelijk. En dan weten ze ook nog niet "wat dit
voor onze gezondheid betekent".

Toch beweerde de burgemeester meteen al met een wonderbaarlijke
snelheid en verdacht ogende alertheid dat "...er volstrekt geen gevaar
was voor de volksgezondheid......"
Als ik het goed onthouden heb lagen er in Chemie-Pack 200 stoffen
waarvan sommigen afzonderlijk al gevaarlijk zijn.
En de kenners gaven grif toe dat zij geen idee hadden als deze stoffen
in een soort cocktail tezamen zouden ontploffen.

Feit is dat na amper 2 dagen 20 hulpverleners al gezondheidsklachten
hebben. Maar eens afwachten in hoeverre de overheid of dit kabinet
deze zullen wegwuiven en afdoen als "het zit tussen de oren"...
Het gaat natuurlijk ook allemaal om verzekeringsgeld enzo.

Mr. Pieter van Vollenhoven onderzoekt de ramp al, dus dat stemt hoopvol.
Toch zou ik iedereen aanraden om zijn ogen en oren wagenwijd open
te zetten. Het is niet onmogelijk dat het vuur alleen maar fysiek
gedoofd is bij Chemie-Pack en omgeving maar dat het onmerkbaar
verder smeult. Tenminste, zolang er geen afdoende antwoord komt op
vragen als deze: Waarom kreeg de NOS geen lijst, of pas zo laat, over
de aanwezige stoffen bij dit bedrijf?
Hopelijk wordt dit duidelijk n.a.v. het onderzoek van de ramp
dat Pieter van Vollenhoven gelukkig instelt.

En anders is er altijd nog Wikileaks om achter e.e.a. te komen.
Magere troost voor diegenen die het misschien wel moeten bekopen
met hun gezondheid.

Des hommes et des Dieux

Met een zak vol met bioscoopbonnen die ik met de feestdagen had gescoord, trok ik gelijk zondag 2 januari 2011 naar "de cinema" want een goeie vriend had ons "Des hommes et des Dieux" vurig aangeraden. En terecht.

Deze Franse pakkende art-film is bovendien de winnaar van de Grand Prix van het fimfestival van Cannes en dompelt je onder in een sfeer van onthaasting. Ook in Nederland en België is er grote behoefte aan onthaasting, die in een modern jasje wordt gegoten in de vorm van mindfulness, ontstressen, "minder-is-meer", zen, yoga, etc.

Helaas berust de film op waargebeurde recente feiten in Algerije (de mens is nog steeds een wolf voor zijn medemens) en grijpt je daardoor bij de strot (mijn soort strot dan).

De regisseur heeft er gelukkig niet van geprofiteerd om een flinke hoop gewelddadige scenes in te lassen, integendeel zelfs...

Het vredig samenleven van de acht paters in een piepklein Frans trappistenklooster in het Atlas gebergte met de islamitische dorpelingen wordt plots rauw verstoord door terroristen.

De angst slaat toe en vanaf dat moment is men zijn leven niet meer zeker.

Ook de paters worden op zichzelf teruggeworpen.

Een "fight or flight" situatie dus.

"Fight" is vanuit hun christusbeleving echter geen optie, ook nu niet.

Het onvermijdelijke gebeurt met het eerste nachtelijke bezoek van de terroristen die om medische hulp komen vragen. De paters geven immers al jarenlang medische zorg aan de islamitische dorpsbewoners met wie ze een goeie band onderhouden.

De prior handelt dit moedig en waardig af terwijl hij toch "nee" moet verkopen. Eén van de redenen is o.a. dat ze zelf niet genoeg medicijnen hebben voor de dorpelingen.

Direct daarna gaan de paters in conclaaf en sommigen vinden dat de prior niet democratisch genoeg te werk is gegaan terwijl dat bij hen wel de gewoonte is.

"Flight" en dan maar terug naar het moederland Frankrijk? Een aanlokkelijk idee, ware het niet dat ze hun bevriende dorpelingen dan ook in de steek laten.

De oude pater Amédée laat zich door alle emoties niet onder druk zetten tot een overhaast besluit en wil de afgelopen gebeurtenissen rustigjes bemediteren.

Intussen blijven de dreiging en intimidaties toenemen. De vele vergaderingen die nog volgen zijn een mooi staaltje van democratie (de prior heeft echt naar hen geluisterd) en de eenheid van de paters versterkt zienderogen.

Dit staat in schril contrast met het meedogenloze fundamentalisme van zowel de terroristen als van het leger zelf. En dit is dan ook de kern van de film voor mij.

Ook als het uur der waarheid slaat, volharden de paters in hun liefdevol en puur christusbewustzijn; een bewustzijn dat in het Vaticaan en bij de grote en gerenommeerde kloosterorden al grotendeels uitgedoofd is.

Integendeel; de katholieke kerk ligt onder vuur van alle schandalen die naar buiten komen.

Het christusbewustzijn of met andere woorden hun verbondenheid met de Lichtbron (noem het zoals je wilt) zegeviert en straalt hier in al zijn kracht naar buiten.

Nu anno 2011 terwijl de pole-shift volop aan de gang is, het oude economische geldsysteem ineenstort en Wikileaks van alles ontmaskert, is deze film met zijn al dan niet bewuste hommage aan het christusbewustzijn een fantastisch teken van hoop van die kleine groep lichtgevende mensen die niet blindelings een carriere najagen, consumptieverslaafden zijn of zich vanuit hun ego kleden met schijnspiritualiteit...

En toch kon ik ook lachen om die kleine dingen in de film zoals de frietjes die ze aten.

Lekker Belgisch fingerfood van-het-eerste-uur. En daarbij wijn en een muzieksausje.

En genieten van de pientere oogjes van het oudste paterke, Amédée die zich snel en soepel onder zijn bed verstopte... en van de dood gered werd, terwijl de pater die juist die dagen even op bezoek kwam, in zijn plaats het haasje werd. Gods wegen blijven ondoorgrondelijk...

...En ik moet terugdenken aan Broeder Amandus (Nonkel Omer in onze familie) van het Trappistenklooster in Westmalle die nu al een flink eind in de negentig is...en die dezelfde guitige oogjes heeft.

Door de onthaasting? Door de frietjes? Of als voormalig hoofd van de brouwerij door zijn luisterend oor en zijn open hart voor een ieders nood?

Anne.